De atlas

We zijn al dagen bezig de atlas over te komen en het wil maar niet lukken. Het regent in de dalen en in de bergen sneeuwt het en is het ijskoud. Vanuit fez wilden we zo snel mogelijk richting de sahara om eindelijk eens wat warmer weer te hebben en omdat dit weekend de rally begint waar vrienden van ons aan mee doen. Helaas was de weg verspert na Kenifra en hebben we in een gigantisch konvooi van auto's vrachtwagens en bussen gewacht op nieuws of we door konden. Uieindelijk vertelde de politie tegen de avond dat we niet verder konden en het de volgende dag weer moesten proberen. We hebben een hotel gezocht waar ze gelukkig een gasfles hadden om de ijskoude kamer iets op te warmen. We zijn nog even het stadje in gelopen in de ijzige kou om iets te eten en daarna klappertandend naar bed. De volgende ochtend waren we alweer vroeg bij de slagboom, veel mensen hadden in hun auto geslapen. Iedereen liep steeds naar voren langs de lange rijen auto's om informatie maar niemand wist iets dus we wachten weer uren. Uiteindelijk kwam er een sneeuwruimer en mochten we die volgen wat prima was gegaan als niet iedereen als een idioot ging inhalen links en rechts en na een uur stond alles zo vast als een huis. Veel auto's kwamen in de greppel terecht en in de uren daarna dat we stapvoets reden hebben we heel veel marokkanen blij gemaakt door ze los te trekken. Er was een auto die waarschijnlijk al heel lang vast zat met twee verkleumde marokkanen die ik een kwartiertje in de toyota heb gelaten om zich op te warmen, ze hebben me wel 100 keer bedankt en alain heeft ze los getrokken zodat ze verder konden, het was echt bar en boos. Er waren ook vrachtwagens die kippen vervoerden zo zielig, ik denk dat ze allemaal dood gevroren zijn. Ik probeerde ze een beetje beshutting te geven door vuilniszakken om de kratten heen te doen ,de chauffeur stak zijn duim op als dankjewel, maar zijn warme cabine verlaten ho maar Nu zijn we in middelt met morgen nog een pas te gaan die schijnt sneeuwvrij gehouden te worden want het is de poort naar de sahara dus morgen 'inschallah'' is het dan eindelijk gebeurd met het koukleumen. XXX Andrea